Niedawno wszyscy świętowaliśmy dzień naszych pociech. Uważam, że w dzisiejszych czasach nasze dzieci na co dzień mają sporo atrakcji, ale i tak staramy się, aby 1 czerwca był dniem wyjątkowym. W tym roku moje dzieci świętowały ten dzień trzykrotnie - 31 maja podczas imprezy organizowanej przez Sanktuarium Maryjne w Gietrzwałdzie, 1 czerwca wraz z nami na wycieczce, hot-dogach i lodach, a także w zeszły czwartek na rodzinnej imprezie zorganizowanej dla sześciorga gagatków z naszej najbliższej rodziny (taka rodzinna tradycja - grill, trampolina, prezenty i zabawa). Na pierwszej wspomnianej przeze mnie imprezie Zosia bawiła się wyjątkowo - malowanie buzi, chodzenie na szczudłach, wata cukrowa, trampoliny i przeróżne zjeżdżalnie. Było super. Co roku przyjeżdża na tę imprezę mnóstwo ludzi z okolic - nie tylko z naszej gminy, ale również z Olsztyna czy Ostródy. Parafialne łąki wypełnia śmiech i pisk szczęśliwych dzieci. Rodzice, chcąc uszczęśliwić swoje skarby, stoją po kilkadziesiąt minut w kolejkach na największe atrakcje. No cóż, ja też stałam, bo czego się nie robi z miłości.
Kiedy tak czekałyśmy z Zosią, aż nadejdzie jej kolej na wdrapanie się na kilkumetrową zjeżdżalnię, miałam okazję poobserwować ludzi krzątających się ze swoimi dziećmi dookoła. Nie to, że jestem strasznie wścibska, ale jakoś musiałam spędzić ten czas oczekiwania, przepełniony ekscytacją mojej córki. Obserwowałam i największą moją uwagę przykuło jedno - gonimy Zachód. Gonimy, że ho ho! I niestety nie jest to powód do dumy.
 |
| Źródło: Internet |
